Bu yöntemlerinden biri teleskoplarla gezegenlerin ve ayların atmosferinde biomarker, biyolojik emare aramaktır. Biomarker’ler canlılar tarafından üretilen moleküller, gazlar vesairedir.
Bundan birkaç gün önce bir grup Galli ve Amerikan bilim insanı Venüs’ü çevreleyen kalın bulut tabakasında böyle bir gaz bulduklarını açıkladılar. Bu gazın adı oksijensiz ortamlarda yaşayan hayat türlerinden biri olan fosfin’dir.
Fosfin üç hidrojen molekülü üzerine oturan bir fosfor molekülünden mürekkep, sarımsak kokulu ve çok zehirli bir bileşimdir. Kimyasal silah yapımında, zirai ilaçlarda kullanılıyor.
Fosfin’in varlığı Venüs’ün bulutlarında canlı bir şeylerin olduğuna işaret ediyor. Denizde bir güvercine rastlamanın yakınlarda kara olduğuna işaret etmesi gibi. Bu hayat türünün Venüs atmosferindeki kimyasalların veya başka cansız bileşimlerin ürünü olması da mümkündür.
Ama keşfi yapan bilim insanları bu olasılıkların her birini ayrı ayrı teste tabi tuttuklarını, hiçbirinin Venüs’te bulunmadığını söylüyor. Onlara göre tek açıklama bu molekülün bir canlı tarafından üretildiğidir.
Tabii, bilimcilerin varlığından haberdar olmadıkları kimyasal olgular olabilir ve Venüs bulutlarındaki “hayat emaresi” bunların bir ürünü de olabilir.
Ama bu bulununcaya kadar şuna inanmak mümkündür: Kâinatta dünyadan başka bir yerde de hayat var ve o bulundu. Yani yalnız değiliz! Her ne kadar bulunan canlı ancak mikroskopla görülecek kadar ufak, olağanüstü kötü kokan ve zehirli ve korkunç derecede sıkıcı bir yaşam süren minik bir şey olsa da.
Güneş sistemindeki sekiz uydudan biri olan Venüs evrende dünyaya en yakın olan ve ona en çok benzeyen gezegendir. Venüs, veya Akşam Yıldızı, dünyadan görülen gök cisimlerinin en güzellerinden biridir. Bazılarının “dünyanın ikizi” olarak adlandırdığı gezegen aşağı yukarı yeryüzü büyüklüğündedir.
Bazı bilim insanları Venüs’ün bir zamanlar hayat için müsait okyanuslar ve atmosfere sahip olduğuna inanıyor. Bir milyar yıl kadar önce sera gazları bu vahayı cehenneme çevirdi. Bugün karbondioksit gazı tarafından boğulan bir atmosfere sahip. Yüzey ısısı ortalama 465 santigrat derecedir. Basınç dünyadakinin 90 mislidir. Çevresinde 100 kilometre kalınlığında bir bulut tabakası vardır. Gezegen metalleri yutuyor ve yüzeyine inen uzay araçlarını birkaç dakika içinde eritip eziyor. Venüs’ün kendisi fırın gibi iken gezegenin 60 kilometre yukarısındaki bulut tabakasında ısı 30 dereceye düşer ve basınç dünyadaki düzeye gelir. Bunlara dayanarak yarım yüzyıl önce bazı astronomlar orada hayat olabileceğini savunmuşlardı.
Eğer fosfin’ler gerçekten canlılar tarafından üretilmişse, hangi
canlılar tarafından? Bu canlılar cehennem gibi sıcak bir gezegende nasıl
üreyebildi ve bulutların arasında nasıl yaşayabiliyor? Bizim gibi
DNA’ya mı yoksa tamamen değişik bir yapıya mı sahipler?
Bu soruların cevabı bilinmiyor. Ama çok zaman geçmeden muhakkak oraya
uydular gönderilecek ve insanın çok merak ettiği sorulardan birinin
cevabı kesinleşecek.
Diyalog Gazetesi
