Espasito
Sonsuza dek birlikte yaşayacaktık, emindik ikimiz de.
Ondan hep bir planımız vardı.
Mesela, bu hafta Nuri Bilge Ceylan’ın filminin İzmir’deki ilk seansına
gelecektin ve ertesi gün adaya, evimize birlikte dönecektik. Sonra,
Kasım’da, biricik oğlun Selim’i sahnede ilk defa canlı izlemek için
Berlin’e uçacak, gelecek yaza tüm çocuklarınla Karaburun’da aile
buluşması yapacaktık.
Sen “biraz da biz gezelim” dedikçe ben daha iştahla doldurmuştum
takvimimizi.
Unutmuştum yukarıdaki melekleri güldürdüğümü.
Hiç bitmeyen balayı derdim hayatımıza, kocaman gülümserdin her
söylediğimde. Seninle yaşadığım sonsuz güzellikteki her bir gün için
teşekkür ederim MM.
…
Bu son yazını yazdıktan sonra “şimdilik dursun bakalım,” demiştin.
…
O, ona ayrı bir pencere açan yorumlarıyla siz okurlarını hep çok sevdi.
Sanıyorum ki sizlerle paylaşmamı isterdi.
